Geçtiğimiz günlerce çok çarpıcı bir film izledim. “İlahi Erişim” adlı filmde, bir televizyon programına konuk olarak giden kişi, ona sorulan soruları kendi iç dünyasından yaşadığı şeylerle kıyaslayarak cevaplandırıyor.
Tabi her sorunun cevabı, kendisini izleyen kitlede çok derin izler bıraktığı için, bir anda televizyon ekranında çok popüler bir kişi haline geliyor. Her yaptığı, her söylediği doğru kabul edilmeye, bir süre sonra da ilahi güçleri olan bir karaktere dönüşüyor.
Dönüşüyor dediysem, bu dönüşüm birden oluşan ilahi bir dönüşüm değil. Televizyon seyircisi, başrol oyuncusuna böyle bir rol biçiliyor. Televizyon kanalının içerisine girene kadar sıradan bir vatandaş olan bu kişi, kanaldan çıktıktan sonra ilahi güçleri ve sezgileri olan bir karakter oluyor.
Tabi programa katılmadan önce sıradan bir vatandaş olan bu karakter, bu popülerlikten ilk etapta çok memnun kalıyor. Kanalın program yapımcıları da bu ilgiye kayıtsız kalmıyor. Programın mevcut sunucusunu kovup, konuk olarak gelen kişiyi program yapımcısı olarak atıyorlar. Reyting alabilmeleri ve çok para kazanabilmeleri için bir anda ana karakteri yanlış yönlendirmeye, işi popülariteden bir tık öteye, yani toplumu kullanarak rant sağlamaya taşıyorlar. Bir anda gelen şöhret ile her türlü isteğini, arzularını sınır olmadan yaşamaya başlayan bu genç, çok tuhaf insani davranışlara tanık olmaya başlayınca kendi iç dünyasında bir sorgulama sürecine giriyor.
Filmin ana karakteri (ki ben bu kişiye zavallı diyorum) daha önce nimetlerinden faydalandığı toplumdan birden uzaklaşma kararı alıyor. İlk iş olarak televizyon programına ara veriyor. Kendisini toplumdan soyutlayabileceği uzak bir yerde yaşama kararı alıyor.
Topluma mal olduktan sonra bunu başarmak elbette çok güç oluyor.
İnsanlar, filmin ana karakterinin kaçtığı yeri tespit ediyor ve gidip yaşadığı yerin yanında kamp kurmaya başlıyorlar. İş bununla bitmiyor. Kamp kurdukları yerde de tuhaf ritüeller geliştirmeye, bu ritüelleri filmin ana karakterinin varlığına bağlıyorlar.
Tabi bizim zavallı, ilahi bir karakter olmadığını, sıradan bir insan olduğunu topluma ne kadar anlatsa da başarılı olamıyor. Bu filmi izleyince, bugün Ortadoğu halklarının içinde bulunduğu çıkmazı düşündüm. İnandığı dini değerleri, bu değerlere bağlı olarak geliştirdiği ritüeller aklıma geldi.
Çok anlamlı, çok farklı bir filmdi. İzlemek isteyenlere tavsiye ederim.